Sağlık çalışanlarının aktardığına göre, bu kadrolarda görev yapan yöneticilerin önemli bir kısmı iş yüküne omuz vermekten uzak dururken, sadece az sayıda kişi sahada aktif sorumluluk alıyor.
“Çay, Kahve, Sigara, İmzasız Günler…”
İddialara göre, birçok ilde bu görevlere getirilen isimler genellikle bir bürokratın eşi, tanıdığı ya da siyasi referansla gelen kişilerden oluşuyor. Başhekim yardımcılarının odalarında günlerini çay, kahve ve sigara molalarıyla geçirdiği, çoğunun sorumluluk üstlenmediği öne sürülüyor. Personelin çözüm beklediği konularda muhatap bulamaması ve sorunların sürüncemede kalması ise hastane çalışanlarının motivasyonunu ciddi şekilde etkiliyor.
Liyakat Yerine Referans Sistemi
Sağlık tesislerinde yıllar içinde artan yönetici pozisyonlarının liyakat yerine “hatır” ilişkileriyle doldurulduğu, bu atamaların yalnızca gönül almak amacıyla yapıldığı iddia ediliyor. Başhekim yardımcılığı makamlarının bazı illerde adeta “eski bürokratların dinlenme koltuğuna” döndüğü, bazı kamu yöneticilerinin eşlerine kontenjan gibi dağıtıldığı belirtiliyor.
“Çalışanlar Sayılı Kişiden İbaret”
Her ildeki başhekim yardımcısı ve müdür yardımcılarının ne kadar aktif olduğu sorusu da gündeme geliyor. “Günde kaç imza atmışlar, hangi işe doğrudan katkı sunmuşlar?” sorularına verilecek yanıtların, kimlerin sadece unvan taşıyıp kimlerin gerçek anlamda çalıştığını ortaya koyacağı vurgulanıyor.
Çalışmayan Yöneticiye Maaş Tepkisi
Hiçbir klinik sorumluluğu ya da hasta takibi olmayan, hastane işleyişine katkı sunmayan ancak hatırı sayılır maaşlar alan bazı yöneticiler için “bu sistem bir kul hakkıdır” eleştirisi yapılıyor.
Sağlık çalışanları, yöneticilik kadrolarına artık işin ehli, sahada aktif olacak kişilerin getirilmesini, referans sistemiyle yapılan atamaların ise son bulmasını talep ediyor.
